Οι Απόκριες στη Λογοτεχνία

Edgar Degas, Ο χορός του αρλεκίνου, 1980.

Αποκρηαίς-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ

Κι’ ἐγὼ τραγούδια νέα θὰ τονίσω
σ’ αὐτὸ τὸν μασκαρένιο μας καιρό,
καὶ μασκαρᾶς ἐμπρός σας θὰ πηδήσω
νὰ σύρω ἀποκρηάτικο χορό.
Ὄπ! Ὄπ! στὸ γῦρο ὅλοι... τιριρί...,
καρσιλαμᾶ ἡ λύρα μου βαρεῖ.

Στοὺς τωρινοὺς καιροὺς τῆς Ρωμηοσύνης
τραγούδια δὲν μᾶς πρέπουν σοβαρά,
οὔτε κλωνάρια δάφνης καὶ μυρσίνης,
μᾶς φθάνει μουσικὴ τοῦ ταμπουρᾶ.
Γυναῖκες, ἄνδρες ὅλοι τὸ χορό,
καὶ σᾶς κρατῶ τὸ ἴσο... τιριρό.

Ὅλο τὸ χρόνο εἴμαστε μπερλίναις,
κι’ ὅμως βαστοῦμε ὕφος σοβαρό,
καὶ γιὰ τῇς δόξαις σκούζουμε ἐκείναις,
ποὺ ἄλλοτε τῇς εἴχαμε σωρό.
Ὄπ! Ὄπ! στὸ γῦρο ὅλοι... τιριρά...,
γιὰ βάλετε στὰ πόδια σας φτερά.

Μὰ σὰν ἐλθῇ τρελλὸ τὸ καρναβάλι,
ἀφίνομε τὴν πόζα τὴν πλαστή,
γιὰ μιὰ στιγμὴ ἀλλάζομε κεφάλι,
καὶ μασκαράδες βγαίνομε σωστοί.
Ὄπ! Ὄπ! πηδᾶτε ὅλοι σας ψηλά,
ἡ φτέρναις σας ν’ ἀνάψουν... τραλαλά.

Ὅλα σ’ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν,
ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί,
ἡ μούραις μας μουτσούναις ἐγινῆκαν,
δὲν ξέρομε τι λέγεται ντροπή.
Ὄπ! Ὄπ! στὸ γῦρο ὅλοι... τραλλαλό...,
κι’ ἐγὼ μασκαρεμμένος σᾶς γελῶ.
  

Μπαλ ντε τετ-ΤΙΜΟΣ ΜΩΡΑΪΤΙΝΗΣ

Προχθές εδόθη «μπαλ ντε τετ» κι από την κερά Κώσταινα,
Που αν δεν πήγαινα,θ’αρρώσταινα.
Ο Γιάννης ο Στραβάραπας,προσήλθεν ως Ερρίκος
με κάπαν δε,ως Φίλιππος,ο γαλατάς ο Νίκος.
Η καφετζού η Μαριγώ,με του καφέ το μύλο
ως Ελισάβετ της Αγγλίας.
Μ’ένα κεφάλι Πομπαντούρ η πλύστρα η Βασίλω,
Που από την σκάφην έβγαινε και πήγαινε στας…Βερσαλλίας.
Πολύ καλή εμφάνισις του Χρήστου του Ταμπή
με κεφαλή Λουί κατόρζ κι ολίγον τι Κουμπή.
Ο Μέγκλας,ο αμανετζής,που θύμιζε και μούργον
με πρίγκηπος εμφάνισιν του οίκου των Αψβούργων
Η αλανιάρα η Λενιώ ως έξοχον προσώπατον
Κι ως Κρόμβελ,ο Παρακεντές που αδειάζει τον απ…
Στο τέλος επαίχθηκαν πόκερ και κούπες.
Και μέσ’στο παιχνίδι κάτι είπε η Βασίλω
και λόγο στο λόγο
και σούπα και μούπες
αρχίσαν το ξύλο.
Ο Φίλιππος τρίτος που φόραγε κάπα
βαράει αμέσως του Κρόμβελ μια φάπα.
Προσφέρει δυο-τρεις καρπαζιές του Ερρίκου
ο Δουξ της Αόστης φωνάζοντας-Βάρτου!
Κι ο Χρήστος με ύφος κομψόν Λουδοβίκου
δεκάτου τετάρτου,
βουτάει τον πάγκο κι αμέσως βοά;
Λεφτά σε μουά.