14η Συνάντηση : «Πυθαγόρεια χώρα» από το βιβλίο «Σβηστά Χαλάσματα» του Στέλιου Δουλγεράκη

 

Στη συνάντηση, την Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2022, και στην ιστορία «Πυθαγόρεια χώρα» από το βιβλίο «Σβηστά Χαλάσματα», συζητήθηκε το θέμα της «υποδοχής» του εφιαλτικού ποταμιού των «προσφύγων» από τους «Άγιους Πατέρες» και την πολιτική ηγεσία στα νησιά της Ελλάδας, υπό την ομπρέλα «της ελπίδας, της σωτηρίας και της αλληλεγγύης», λέξεις που … «γίνονται ανήθικες και ύπουλες όταν υπηρετούν μόνο το «φαίνεσθαι» και το συμφέρον της υπόστασης κάθε εξουσίας…», ανεξαρτήτως κομματικής συνείδησης…

Οι δυο ποιμένες της Πυθαγόρειας χώρας, ο θρησκευτικός και ο πολιτικός, γονατίζουν ταυτόχρονα, σαν κολυμβητές σε συγχρονισμένη κολύμβηση, μπροστά στον φακό της «τεχνολογίας» και του διαδικτύου, καθώς αυτά περνούν την αλήθεια μέσα στην εικόνα!

«Παντοδύναμε Θεέ, συγχώρεσέ μας για το κακό που αφήσαμε να γίνει..».. «Την ημέρα που η δύναμη της αγάπης θα υπερνικήσει την αγάπη της δύναμης, ο κόσμος θα γνωρίσει την ειρήνη!»

Περνώντας στο βιβλίο «Επίκτητος, Οδηγός για μια ευτυχισμένη ζωή», ο Επίκτητος μας υπενθυμίζει ό,τι, από όσα εξαρτώνται από εμάς, πρέπει να αποφεύγουμε αυτά που είναι αντίθετα στη φύση του ανθρώπου, διότι μόνο έτσι θα οδηγηθούμε στην ευτυχία. Διαφορετικά, αν προσπαθούμε, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, να αποφύγουμε την αρρώστια ή τον θάνατο ή την φτώχεια, θα δυστυχήσουμε. Επίσης, αναφορικά με τις επιθυμίες, τονίζει ότι αν επιθυμούμε κάτι από αυτά που δεν εξαρτώνται από εμάς, είναι σίγουρο ότι και θα αποτύχουμε αλλά και θα δυστυχήσουμε ως άνθρωποι. Θα πρέπει έτσι να κάνουμε λελογισμένη χρήση της επιθυμίας, συγκρατημένα, επιφυλακτικά και χωρίς να πιεζόμαστε… ακόμη, σε σχέση με αυτά που αγαπάμε, θα πρέπει να μην ταρασσόμαστε εάν χάσουμε ένα αγαπημένο πράγμα ή πρόσωπο, όταν αυτό πεθάνει…φυλάσσοντας έτσι μέσα μας, εσωτερικά, και με τον καλύτερο τρόπο, την αγάπη μας γι’ αυτό!