Ραγιας. Μερες και Νυχτες 1821 - Γιαννης Καλπουζος ( Κεφάλαιο 6ο Συνέχεια... )

Κεφάλαιο 6ο-7ο

Ο Αγγελής με το καραβάνι του Τζίγνου, αρχές Μαρτίου του 1821, βρίσκεται πλέον στην Τριπολιτσά. Στα κεφάλαια αυτά, ως αναγνώστες μέσα από τις δυνατές περιγραφές του τόπου, των ήχων και των αρωμάτων του, των ανθρώπων και των εργασιών τους αποκτούμε την εντύπωση ότι είμαστε παρόντες στην Τριπολιτσά λίγο πριν την επανάσταση. Η Τριπολιτσά με τις 7 πύλες, τα κάστρα, τα τζαμιά, τους πύργους και τα αρχοντικά των αφεντάδων, τα σπίτια των Τούρκων, των Ρωμιών και των Εβραίων, τα χάνια, τους δρόμους και τα σοκάκια, τις αυλές και τους κήπους, τις βρύσες της πόλης, την αγορά και όσα λαμβάνουν χώρα σ’αυτή, το παζάρι και τα σημαντικά τοπόσημα της πόλης, όπως η πλατεία της Ώρας, ο πύργος του Ρολογιού, το μπεζεστένι και το τζαμί του Αχμέτ Αγά αναπαρίστανται με την οπτική του Αγγελή και όπως εκείνος βιώνει τον κόσμο, καθώς περιγράφεται η κίνηση και η δράση του βασικού αυτού ήρωα στην πόλη. Τα στοιχεία του λαϊκού πολιτισμού προδίδουν την συνύπαρξη των τριών θρησκευτικών κοινοτήτων και παράλληλα οι διάλογοι, τα περιστατικά και οι παρεξηγήσεις ανάμεσά τους αποκαλύπτουν ότι η συνύπαρξη αυτή δεν είναι πάντοτε χωρίς προβλήματα. Οι αναφορές στις οικονομικές συναλλαγές με τους Εβραίους, ο εξευτελισμός και τα ρεζιλέματα των Ρωμιών είναι υπαινικτικές της κατάστασης που επικρατεί και σταδιακά όλα τα γεγονότα με τη δύναμη της γραφής συνδέονται με τις πρώτες αντιδράσεις των ραγιάδων στην είδηση του επαναστατικού αναβρασμού. Η δράση των ηρώων συναντά την Ιστορία του Γένους. Ο συγγραφέας έτσι με όλους αυτούς τους αφηγηματικούς τρόπους πετυχαίνει μια καλλιτεχνικά αληθινή ανασύνθεση της ιστορικής περιόδου και του τρόπου ζωής της, κάνοντας τους χαρακτήρες να παρουσιάζονται σαν τυπικοί εκπρόσωποι της εποχής τους και του κοινωνικού τους περίγυρου.

Ειδικότερα, με την ανασύσταση ενός ρεαλιστικού γεωγραφικού περιβάλλοντος, όπως της Τριπολιτσάς, του ιστορικού περίγυρου και μέσα από τη μείξη των ιστορικών γεγονότων της περιόδου και της δράσης του ήρωά του καταφέρνει να παράγει ένα άρτια δομημένο κείμενο. Πλασματικοί χαρακτήρες, όπως ο Αγγελής με τον Μελισσηνό συνδέονται στη σκηνή με ιστορικά πρόσωπα όπως ο Κολοκοτρώνης και ο Νικηταράς. Μαρτυρίες ιστορικών γεγονότων πχ. τα Ορλωφικά και φανταστικές ιστορίες πχ. η συνάντηση με τη Σιμχά, συντελούν ώστε ο αναγνώστης να αναπτύξει μία αντίληψη του παρελθόντος, που θα τον βοηθά να διαχωρίσει την πραγματικότητα από τη φαντασία, την ιστορία από το μύθο.